Heb je last van stemmingswisselingen, vermoeidheid, gewichtstoename, spierzwakte, slaapstoornissen, verminderd libido en/of concentratieproblemen? Dit kunnen symptomen zijn van de overgang, maar wist je dat dit ook symptomen kunnen zijn van een té trage schildklier? Bij AAYA helpen we je snel de oorzaak van jouw symptomen te achterhalen.

In de overgang?

De overgang, ook bekend als de menopauze, is een natuurlijke levensfase in het leven van veel vrouwen. Het treedt meestal op ergens tussen de leeftijd van 45 en 55 jaar, maar het kan variëren van persoon tot persoon. De overgang begint meestal wanneer de eierstokken van een vrouw beginnen af te nemen in hun productie van de hormonen oestrogeen en progesteron. Deze hormonale veranderingen kunnen leiden tot diverse symptomen, waaronder opvliegers, nachtelijk zweten, stemmingswisselingen, en veranderingen in de menstruatiecyclus. Overgangsklachten kunnen sterk lijken op de klachten van een te traagwerkende schildklier. Soms wordt deze diagnose daarom over het hoofd gezien. Hoe kan dit? En wat is dan de functie van onze schildklier?

Energiefabriek

De schildklier, een vlindervormig orgaan, bevindt zich aan de voorzijde van je hals. Deze klier produceert een hormoon dat in je bloedbaan wordt vrijgegeven, wat helpt bij de productie van energie: oftewel de stofwisseling. Tegelijkertijd produceren de hersenen ook een hormoon dat de schildklier reguleert. Als de schildklier te traag werkt, resulteert dit in onvoldoende schildklierhormonen in het bloed. Dit leidt tot een verminderde energieproductie in het lichaam, met als gevolg stemmingsproblemen, vermoeidheid, gewichtstoename en concentratieproblemen. Deze symptomen komen echter ook vaak voor tijdens de perimenopauze. Is hier sprake van toeval?

Hormonaal samenspel

Zo toevallig is het niet… Dit is hoe het werkt: schildklierhormonen en vrouwelijke geslachtshormonen, zoals oestrogeen en progesteron, hebben invloed op elkaar en zijn van elkaar afhankelijk. Naarmate de menopauze nadert, neemt de productie van oestrogeen en progesteron af. Tegelijkertijd neemt ook de aanmaak van schildklierhormonen af naarmate je ouder wordt. Deze processen gebeuren ongeveer gelijktijdig. Omdat beide soorten hormonen elkaar beïnvloeden, kan een tekort aan één van hen de andere dus verder verminderen. Dit kan resulteren in een versterking van zowel de symptomen van een trage schildklier als van de overgang.

Maar wat is het nu?

Dus, waar heb ik nu last van: een trage schildklier of de overgang? Tijdens de overgang neemt het geslachtshormoon progesteron af, wat de schildklier vertraagt. Aan de andere kant zorgt de afname van oestrogeen voor veranderingen in het aantal en het type immuuncellen, wat de kans op schildklierontstekingen en een trage schildklier vergroot. Bovendien produceert de schildklier naarmate je ouder wordt van nature minder hormonen en duurt het langer om het inactieve T4-schildklierhormoon om te zetten in de actieve T3-vorm.

Dus zelfs zonder een formele diagnose van schildklierproblemen, kunnen schildklier-gerelateerde klachten zich op latere leeftijd voordoen. Vanwege deze complexe samenloop van factoren kan het soms moeilijk zijn om de juiste diagnose te stellen. De overgang kan bijvoorbeeld over het hoofd worden gezien bij vrouwen met een trage schildklier, en vice versa; artsen vergeten vaak de schildklierfunctie te controleren bij vrouwen in de overgang.

Als een trage schildklier niet adequaat behandeld wordt, kunnen de symptomen verergeren. Daarom is het raadzaam om bij overgangsklachten ook altijd je schildklier te laten controleren. Als je al gediagnostiseerd bent met schildklierproblemen en je klachten verergeren, is het verstandig om uit te zoeken of dit mogelijk duidt op overgangsklachten. Tegenwoordig zijn er allerlei manieren om je door de meest uitdagende fase van de overgang te helpen. Er zijn zeker oplossingen beschikbaar, maar dit begint met een juiste diagnose, zodat je samen met jouw behandelend arts of overgangsconsulente een passend plan kunt opstellen. Bij AAYA staan we voor je klaar!